การค้นหาสไตล์ที่แท้จริงของตัวเอง

การค้นหาสไตล์ที่แท้จริงของตัวเองคือการทบทวนและเข้าใจจุดแข็งของตัวเองอย่างลึกซึ้ง อย่างที่เพื่อนพูดถึง การที่เราจะทำงานแบบเดิมๆ ไปตลอดอาจไม่ใช่ทางที่ดีที่สุดเมื่อเราเริ่มแก่ตัวลง การทำงานด้วยความถึกอาจจะไม่เพียงพออีกต่อไป แต่การสร้างภาพจำในแบบของเราเองกลับเป็นสิ่งที่สามารถช่วยเราได้

เมื่อก่อนเราเคยคิดว่าต้องวาดสไตล์ตะวันตก เส้นแบบตะวันออก ผสมผสานกับการเพ้นท์แบบตะวันตก แต่แล้วเรามาคิดถึงคำที่ได้ยินจากคลิปใน YouTube ที่ว่า "อะไรก็ตามที่ทำได้เร็วที่สุดนั่นคือพรสวรรค์" และเราควรจะหาทางสร้างรายได้จากพรสวรรค์นั้น ไม่ใช่แค่ความหลงใหล สไตล์ของเราจึงต้องเป็นสิ่งที่ทำได้เร็วที่สุด เช่น การวาดภาพแบนๆ สองมิติที่เราเชี่ยวชาญ ซึ่งเป็นสไตล์ที่เราทำได้เร็วและดี

เราพยายามทำสไตล์สามมิติอย่างจริงจัง แต่พอทำไปแล้วกลับพบว่ามันใช้เวลานานกว่าที่จะทำออกมาให้ดี ทั้งที่เราสนุกกับมันในบางจังหวะ แต่ก็ไม่สามารถทำให้มันออกมาดีได้ตามที่ต้องการ การทำงานที่เป็นสองมิติที่เน้นการใช้สีและเท็กซ์เจอร์ทำให้เรามีความสุขมากกว่า เพราะมันไม่ต้องพึ่งพาความเข้าใจเรื่องมิติที่เราไม่ถนัด

การฝึกฝนก็เป็นเรื่องที่ยากสำหรับเรา เรารู้ตัวดีว่าไม่สนุกกับการฝึก drawing ตามวิธีปกติ เพราะมันไม่ถูกใจเรา การฝึกที่ต้องใช้เวลาและความอดทนทำให้เราไม่อินกับมันเลย ความจริงแล้วพรสวรรค์อาจจะมีจริง แต่ก็ต้องยอมรับว่า การฝึกฝนก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน เพราะไม่ว่าจะเก่งแค่ไหน ถ้าไม่ฝึกก็ไม่เก่ง

สำหรับเรา การทำงานศิลปะไม่จำเป็นต้องเป็นไปตามข้อกำหนดที่คนอื่นตั้งไว้หรือข้อกำหนดของเทคนิคต่างๆ ชีวิตเป็นของเราเอง การเลือกทำในแบบที่เราชอบและมีความสุขกับมันคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ถึงแม้ว่าในบางครั้งเราจะต้องพยายามทำในสิ่งที่ไม่ถนัด แต่สุดท้ายแล้ว การทำในสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีและสบายใจคือสิ่งที่ดีที่สุด