เราเคยสงสัยกันไหมว่า ถ้าคนหนึ่งไม่สนใจเรื่องเพศเลย หรือที่เราเรียกกันว่า Asexuality เขาใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติได้อย่างไร

เราเคยสงสัยกันไหมว่า ถ้าคนหนึ่งไม่สนใจเรื่องเพศเลย หรือที่เราเรียกกันว่า Asexuality เขาใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติได้อย่างไร มันน่าสนใจมากนะ เพราะเราถูกสอนมาตลอดว่าความรัก ความสัมพันธ์ และเซ็กส์คือส่วนหนึ่งของการเป็นมนุษย์ เป็นอะไรที่ "ต้องมี" เพื่อเติมเต็มชีวิต แต่มันก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นสำหรับทุกคน

Asexuality ไม่ได้หมายความว่าคนเหล่านี้เกลียดหรือปฏิเสธเพศสัมพันธ์อย่างที่หลายคนเข้าใจผิด แต่หมายความว่าเรื่องเพศไม่ใช่ศูนย์กลางหรือแรงจูงใจในชีวิตของเขาเลย ความสุขของเขามันไม่ได้อยู่ตรงนั้น ลองนึกถึงตัวละครในภาพยนตร์หรือหนังสือบางตัวที่ดูเหมือนจะไม่มีความสนใจในเรื่องโรแมนติกเลย เช่น เชอร์ล็อก โฮล์มส์ในนิยายของเซอร์อาร์เธอร์ โคแนน ดอยล์ เขาไม่ใช่คนที่อยากมีความรักหรือความสัมพันธ์โรแมนติก แต่เราก็ยังชื่นชมในความเฉลียวฉลาดและการอุทิศตนให้กับงานสืบสวน

แล้วถ้าเรามองในมุมศิลปะบ้าง ลองคิดถึงมาร์ก ชากาล (Marc Chagall) ศิลปินที่สร้างงานจากความฝัน ความจินตนาการมากกว่าความจริงทางกายภาพ เขาไม่ได้วาดภาพเน้นอารมณ์ทางเพศเลย แต่งานของเขายังเต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น และความเชื่อมโยงในระดับที่ลึกกว่านั้น

เราเคยคิดไหมว่าความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเรื่องเพศ? บางคนอาจจะบอกว่ามันแปลก แต่มันไม่แปลกเลยที่จะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความหมายโดยไม่มีเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยวข้อง คนที่เป็น Asexual มีความสามารถในการสร้างความสัมพันธ์แบบ Platonic ซึ่งอาจจะมีคุณค่าและความใกล้ชิดมากกว่าที่หลายคนคาดคิด มันเหมือนกับการเล่นบาสเกตบอลที่คุณไม่ได้สนใจการทำแต้ม คุณสนุกกับการเล่น สนุกกับทีม สนุกกับการเคลื่อนไหวในสนามโดยไม่ต้องคิดว่าคุณต้องชนะหรือแพ้

แล้วเราลองกลับมาดูปรัชญาบ้าง สไตล์แนวคิดของเซ็น (Zen) ที่บอกว่า "ทุกอย่างในโลกนี้เป็นเพียงสิ่งชั่วคราว" การยึดติดกับความปรารถนาหรือความต้องการอาจทำให้เราสูญเสียความสงบในใจ คนที่เป็น Asexual อาจเข้าใจและอยู่กับแนวคิดนี้ได้อย่างแท้จริง เพราะเขาไม่ได้ยึดติดกับแรงผลักดันแบบที่คนอื่นอาจรู้สึก

เราชอบมองว่าโลกนี้ซับซ้อน แต่มันอาจง่ายกว่าที่เราคิด Asexuality ไม่ใช่เรื่องของความแปลกแยกหรือการปฏิเสธ มันเป็นแค่ความหลากหลายของมนุษย์อีกแบบหนึ่ง ที่สะท้อนว่าเราไม่ได้ถูกสร้างมาให้เหมือนกันทุกคน และที่สำคัญที่สุด มันไม่ได้ทำให้ใคร "ผิดปกติ" เพราะสุดท้ายแล้ว ความสุขและความพึงพอใจในชีวิตของแต่ละคนต่างหากที่สำคัญจริงๆ