เรื่องของการโกนขน: ค่านิยม ความงาม และความเป็นตัวเรา

 

เรื่องของการโกนขน: ค่านิยม ความงาม และความเป็นตัวเรา

เราเคยสงสัยไหมว่า ทำไม "การโกนขน" ถึงกลายเป็นมาตรฐานของความงามในสังคมหลายๆ แห่ง? ไม่ว่าจะแขน ขา ใต้วงแขน หรือแม้แต่บางพื้นที่ที่เราไม่ค่อยพูดถึง—การไม่มีขนดูเหมือนจะกลายเป็นสัญลักษณ์ของความสะอาด ความเรียบร้อย หรือความเซ็กซี่ไปโดยปริยาย แล้วใครกันล่ะที่เป็นคนกำหนดสิ่งเหล่านี้?

ลองย้อนกลับไปดูสิ่งที่เราเห็นในโฆษณา สื่อ หรือแม้แต่ในวัฒนธรรมป๊อป ตั้งแต่เด็กเราถูกล้อมรอบด้วยภาพลักษณ์ของคนที่ไม่มีขน พวกเขาดู "สวย" "เป๊ะ" หรือ "เหมาะสม" ขนาดไหน เราอาจไม่เคยตั้งคำถามเลยว่า ทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนั้น? แต่ถ้าหยุดคิดดูดีๆ การโกนขนนี่เป็นเรื่อง "ธรรมชาติ" จริงๆ หรือเปล่า? หรือมันเป็นแค่เรื่องของการตลาดที่สร้างค่านิยมเพื่อขายผลิตภัณฑ์โกนขน?

เราขอเล่าให้ฟังว่าตอนเด็ก เราเคยสงสัยว่าทำไมคนรอบตัวถึงต้องแนะนำให้โกนขนใต้แขน "เดี๋ยวคนมองว่าไม่สะอาด" "มันดูไม่เรียบร้อย" หรือ "ใครจะชอบล่ะ?" ตอนนั้นเรายังไม่ได้คิดอะไรมาก แต่พอโตขึ้น ความคิดก็เริ่มเปลี่ยน เราเริ่มถามตัวเองว่า ทำไมขนถึงเป็น "ปัญหา" ในสายตาคนอื่น? ทั้งที่มันเป็นสิ่งที่ร่างกายของเราสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง

เราจึงเริ่มตั้งคำถามว่า จริงๆ แล้วการโกนขนมันเพื่อใคร? เพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี? หรือเพื่อให้คนอื่นพอใจ? และถ้ามันคือการพอใจคนอื่น แล้วมันเป็นความสุขที่แท้จริงของเราหรือเปล่า?

ขน: ไม่ใช่ศัตรู แต่มันคือส่วนหนึ่งของเรา

ขนไม่ได้มีไว้แค่เพื่อความงามหรือไม่งาม มันมีประโยชน์ทางชีวภาพ อย่างเช่น ช่วยป้องกันการเสียดสี ป้องกันแบคทีเรีย หรือรักษาความสมดุลของอุณหภูมิร่างกาย แต่ทำไมสิ่งที่ร่างกายสร้างมาเพื่อปกป้องเราถึงกลายเป็นสิ่งที่เราต้องกำจัด?

ที่ตลกก็คือ การโกนขนบางครั้งยังทำให้เกิดปัญหาใหม่ๆ อีก เช่น ขนคุด การระคายเคือง หรือการติดเชื้อ แล้วทำไมเรายังยอมเจ็บปวดเพื่อจะให้ "ไม่มีขน" กันอยู่ดี?

เราสนับสนุนในความสวยงาม แต่ไม่สนับสนุนในความจำยอม

เราอยากบอกทุกคนว่า ถ้าทุกคนอยากโกนขนเพราะรู้สึกว่ามันทำให้ตัวเองมั่นใจขึ้น หรือรู้สึกว่ามันสะท้อนความเป็นตัวเอง เราไม่ขัดขวางเลย เพราะการเลือกที่จะเป็นตัวเองในแบบที่เราพอใจคือสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่ถ้าทุกคนกำลังโกนขนเพราะกลัวคำพูดของคนอื่น หรือเพราะสังคมบอกว่ามัน "จำเป็น" เราอยากให้ทุกคนลองคิดใหม่

จะดีกว่าไหมถ้าเราสามารถยอมรับตัวเองในแบบที่เราเป็น ขนหรือไม่มีขน มันไม่ได้บอกว่าเราสวยหรือไม่สวย และมันไม่ได้กำหนดคุณค่าในตัวเราด้วย

เลือกที่จะเป็นตัวเองในแบบที่เรารัก

ท้ายที่สุด เราอยากให้ทุกคนมองตัวเองด้วยสายตาที่อ่อนโยน ไม่ว่าจะเลือกโกนหรือไม่โกน จงทำเพราะ "เราอยากทำ" ไม่ใช่เพราะ "คนอื่นบอกว่าต้องทำ" โลกนี้มีความหลากหลาย และความงามก็เช่นกัน เราไม่จำเป็นต้องเดินตามมาตรฐานของใคร เพราะความสวยที่แท้จริงคือการที่เรารักและเคารพในสิ่งที่เราเป็น

บางครั้ง เราแค่อยากให้ทุกคนลองปล่อยให้ตัวเอง "มีขน" บ้าง แล้วดูว่าเรายังเป็นคนที่น่ารัก ฉลาด และมีคุณค่าในสายตาของตัวเองไหม เพราะในความเป็นจริง เราไม่ได้ต้องการการยอมรับจากใครมากเท่ากับการยอมรับตัวเราเอง

ทุกคนมีสิทธิ์เลือก และนั่นแหละคือสิ่งที่สวยงามที่สุดในตัวเรา ❤️