ทุกคนรู้สึกยังไงกับการใช้ของแบรนด์เนม
เราอยากเริ่มด้วยคำถามง่ายๆ แต่ชวนคิดว่า “ทุกคนรู้สึกยังไงกับการใช้ของแบรนด์เนม?” ไม่ได้จะมาตัดสินหรือบอกว่าถูกผิดนะ แต่เราว่ามันเป็นประเด็นที่น่าสนใจ เพราะลึกๆ แล้ว การเลือกใช้ของแบรนด์เนมมันบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับตัวเรา และยังเกี่ยวกับสังคมรอบตัวด้วย
ลองนึกถึงฉากหนึ่งใน The Devil Wears Prada ตอนที่ Miranda Priestly พูดถึง “สีฟ้าเซรูเลียน” ทุกคนจำได้ไหม? เธอชี้ให้เห็นว่าของที่ดูเหมือนไม่สำคัญ เช่น เสื้อกันหนาวสีฟ้าธรรมดาๆ ที่คนคิดว่าหยิบมาใส่เฉยๆ จริงๆ แล้วมันมาจากการเลือกของคนในอุตสาหกรรมแฟชั่นที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน สิ่งที่ Miranda พูดมันเหมือนกับจะบอกว่า ไม่มีอะไรในชีวิตที่เราทำโดยไม่มีอิทธิพลจากสิ่งรอบตัว และแบรนด์เนมก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น
เราทุกคนล้วนอยู่ในสังคมที่ถูกนิยามด้วยภาพลักษณ์ การใช้ของแบรนด์เนมบางครั้งก็เหมือนการส่งข้อความถึงคนอื่นว่าเราเป็นใคร อยากให้คนอื่นมองเราแบบไหน หรือบางครั้งมันก็เป็นการมอบ "ความมั่นใจ" ให้ตัวเอง สมมติว่าเราใส่รองเท้าของแบรนด์ดังๆ อย่าง Nike ลงสนามบาส เรารู้สึกไหมว่าเราเล่นดีขึ้น หรือรู้สึกเหมือนเรามีพลังแบบ Michael Jordan บ้าง? อันนี้ไม่ได้หมายความว่าแบรนด์เนมทำให้เราเล่นเก่งขึ้นจริงๆ แต่เป็นเรื่องของความรู้สึก
แต่กลับมาคิดอีกที ทำไมเราต้องแคร์? หนังสือ The Philosophy of Money ของ Georg Simmel เคยพูดไว้ว่า เงิน หรือมูลค่าของสิ่งของมันเกิดจากความสัมพันธ์ของคนในสังคม ถ้าคนอื่นมองว่าของชิ้นหนึ่งมีค่า มันก็มีค่า และในแง่นี้ แบรนด์เนมก็เหมือนกับเป็น "สัญลักษณ์" ของการยอมรับในสังคม มันเหมือนพูดว่า “เรามีค่า” เพราะเราเป็นเจ้าของสิ่งนี้
แต่นี่คือสิ่งที่เราอยากให้ทุกคนคิดตาม: ถ้าทุกคนถอดแบรนด์ออกจากเสื้อผ้า กระเป๋า หรือรองเท้าที่เราใส่ เรายังรู้สึกเหมือนเดิมไหม? ของที่เราใช้อยู่มันสะท้อนความเป็นตัวเราจริงๆ หรือมันสะท้อนภาพลักษณ์ที่เราอยากให้คนอื่นมองเห็น?
เรื่องนี้ไม่ได้จะบอกว่าใช้แบรนด์เนมผิดนะ เราเองก็มีของแบรนด์เนมที่ชอบเหมือนกัน (แถมยังเก็บเงินอยู่นานกว่าจะได้มา) แต่มันคือการตั้งคำถามถึง “เหตุผล” ที่เราทำแบบนั้นต่างหาก ถ้าเราซื้อเพราะมันทำให้เรามีความสุข หรือมันช่วยส่งเสริมตัวตนของเราในแบบที่เรารู้สึกดีกับตัวเอง อันนั้นก็โอเค แต่ถ้าเราซื้อเพราะรู้สึกว่า “ต้องมี” เพื่อให้คนอื่นยอมรับ อันนั้นอาจจะต้องกลับมาคิดใหม่
เราอยากให้ทุกคนลองถามตัวเองว่า ของที่เราใช้ตอนนี้ เราเลือกมันเพราะเรา ต้องการ จริงๆ หรือเพราะสังคม บอก ว่าต้องมี? และถ้าเราต้องการจริงๆ เหตุผลคืออะไร? อันนี้ไม่ได้แปลว่าเราต้องปฏิเสธแบรนด์เนมนะ แต่คือการเลือกใช้สิ่งของแบบมีความหมายต่อชีวิตเราจริงๆ
สุดท้ายนี้ เราขอทิ้งไว้ว่า โลกนี้ไม่มีอะไรผิดหรือถูกทั้งหมด มันขึ้นอยู่กับว่าเรารู้จักตัวเองดีแค่ไหน และเราซื่อสัตย์กับตัวเองมากพอไหม ไม่ว่าจะแบรนด์เนมหรือของตลาดนัด ถ้ามันทำให้ทุกคนยิ้มออก และรู้สึกว่า “นี่แหละตัวฉัน” มันก็เป็นสิ่งที่มีค่าแล้ว.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น