เราเคยสงสัยกันไหมว่า ถ้าพูดถึงการบอกรักเพื่อน มันเป็นเรื่องที่เราทำกันได้ง่ายๆ หรือจริงๆ แล้วมันมีอะไรพิเศษที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดง่ายๆ นั้น
เราเคยสงสัยกันไหมว่า ถ้าพูดถึงการบอกรักเพื่อน มันเป็นเรื่องที่เราทำกันได้ง่ายๆ หรือจริงๆ แล้วมันมีอะไรพิเศษที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดง่ายๆ นั้น เพราะลองคิดดูดีๆ เพื่อนไม่ได้จำเป็นต้องบอกรักกันเลยใช่ไหมล่ะ ความรักแบบเพื่อนมันเหมือนจะอยู่ในอากาศ อยู่ในวิธีที่เราพูดคุย หัวเราะ แบ่งปันเรื่องราวกันโดยไม่ต้องพูดคำว่า "รัก" ออกมาเสียด้วยซ้ำ หรือว่าเราแค่คิดไปเองว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น?
ถ้าเราลองย้อนกลับไปคิดถึงหนังเรื่อง The Perks of Being a Wallflower จะเห็นว่า ชาร์ลี ตัวเอกของเรื่องที่ดูเหมือนจะเงียบๆ และโดดเดี่ยวในตอนแรก แต่พอเขาเจอเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เข้าใจเขา คอยสนับสนุนเขาโดยไม่ต้องใช้คำพูดหวานๆ อะไรเลย มันกลับรู้สึกว่าเป็นมิตรภาพที่ลึกซึ้งและมีพลังมาก คำพูดบางคำไม่จำเป็นต้องถูกพูดออกมา เพราะมันถูกส่งผ่านทางการกระทำ และบางครั้ง ความเงียบก็มีเสียงของมันเอง
แต่เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งคิดว่าเรากำลังพูดถึง "มิตรภาพแบบในหนัง" ที่ทุกอย่างดูโรแมนติกและสมบูรณ์แบบ เพราะในชีวิตจริง เพื่อนบางคนอาจจะลืมวันเกิดเรา บางคนอาจจะหายไปเลยหลังจากเรียนจบ แต่เพื่อนแท้มักจะเป็นเหมือนเสาเข็มที่อยู่ใต้ดิน ไม่ได้มองเห็นง่ายๆ แต่ค้ำจุนเราไว้ได้เสมอ และนี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมการบอกรักเพื่อนมันถึงดูไม่จำเป็น เพราะความสัมพันธ์ที่แท้จริงมันไม่ได้อยู่ที่คำพูด แต่มันอยู่ที่การรู้ว่าเรายังอยู่ข้างกันเสมอ
ในปรัชญาของ อริสโตเติล เขากล่าวถึงมิตรภาพไว้ว่า "มิตรภาพที่แท้จริงคือการที่เราปรารถนาความดีให้แก่กันโดยไม่หวังผลตอบแทน" มันฟังดูคลาสสิก แต่ความจริงคือการรักเพื่อนก็เหมือนการวิ่งมาราธอนในสนามกีฬา ไม่มีใครจำเป็นต้องไปถึงเส้นชัยเร็วที่สุด แต่สิ่งที่สำคัญคือการอยู่ข้างกันระหว่างทาง ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
ลองคิดถึงภาพศิลปะของ Vincent van Gogh สิ เขาอาจจะไม่ได้มีเพื่อนมากมายในชีวิตจริง แต่ในจดหมายที่เขาเขียนถึงน้องชาย ธีโอ เราเห็นได้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับธีโอเป็นมากกว่าคำว่าครอบครัว มันคือมิตรภาพที่ถูกสร้างขึ้นจากความเข้าใจ ความทุกข์ ความสุข และศิลปะที่ทั้งคู่แบ่งปันกันโดยไม่ต้องพูดคำว่า "รัก" กันบ่อยๆ
ทีนี้ลองกลับมาคิดดูสิ การบอกรักเพื่อนอาจไม่ใช่เรื่องจำเป็น แต่บางครั้งมันก็อาจจะเป็นเหมือนโบนัสเล็กๆ ที่ทำให้เราได้เตือนใจตัวเองว่า "เฮ้ เราโชคดีนะที่มีคนแบบนี้อยู่ในชีวิต" เหมือนกับการที่เราไม่ได้ต้องการเส้นชัยในทุกๆ การแข่งขัน แต่มันคือรอยยิ้มระหว่างทางที่ทำให้เรารู้สึกว่ามันคุ้มค่าที่จะวิ่งต่อไป
ดังนั้น ถ้าถามเราว่าควรบอกรักเพื่อนไหม เราคงตอบว่า แล้วแต่ทุกคนเลย บางทีการบอกรักเพื่อนอาจเป็นเหมือนการเติมน้ำในแก้วที่เต็มอยู่แล้ว หรือบางที มันอาจเป็นเพียงการบอกว่า "ฉันเห็นนะว่าคุณสำคัญแค่ไหน" แล้วทุกคนล่ะ คิดว่าการบอกรักเพื่อนมันสำคัญหรือเปล่า?
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น