จากกูลิโกะโจ๊ะพรึมๆ สู่ปรัชญาชีวิต

ห้างสรรพสินค้าในฐานะเวทีชีวิต: การเดินเล่นที่สะท้อนลีลาแห่งการค้นพบตัวตน



บทนำ
หลายคนมองห้างสรรพสินค้าเป็นเพียงสถานที่ช้อปปิ้ง หรือแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ แต่เคยสงสัยไหมว่าทำไมกิจกรรมเรียบง่าย เช่น การเดินเล่นในห้าง ถึงมีเสน่ห์ลึกซึ้งที่ดึงดูดเราอยู่เสมอ? ในบทความนี้ เราจะมองผ่านเลนส์ของทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์และปรัชญา เพื่อเปิดเผยความหมายเชิงสัญลักษณ์ของ "การเดินห้าง" และเชื่อมโยงมันกับจิตวิทยามนุษย์ อิสระทางความคิด และการแสวงหาความสุขในชีวิต


ทฤษฎีที่สะท้อนเรื่องราว: The Flow Theory

เมื่อพูดถึงความสุขและความพอใจในชีวิต Mihaly Csikszentmihalyi นักจิตวิทยาเชิงบวกชื่อดัง ได้พัฒนาทฤษฎี Flow หรือ "ภาวะลื่นไหล" ซึ่งอธิบายถึงช่วงเวลาที่มนุษย์มีสมาธิและพลังงานจดจ่ออยู่กับกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่งจนเกิดความสุขจากการลงมือทำ ไม่ใช่ผลลัพธ์

การเดินเล่นในห้าง หรือแม้แต่การเล่น "กูลิโกะ โจ๊ะพรึมๆ" ที่กล่าวถึงในบทเพลง แท้จริงแล้วเป็นกระบวนการที่ช่วยสร้าง Flow ได้เหมือนกัน ลองคิดดู ทุกคนเคยไหมที่เดินเล่นแบบไม่มีเป้าหมาย แต่กลับรู้สึกผ่อนคลาย ได้คิดอะไรใหม่ๆ หรือเห็นสิ่งที่ทำให้รู้สึกดีโดยไม่คาดฝัน? นั่นแหละคือ Flow ในชีวิตประจำวัน


ปรัชญาตะวันตกและตะวันออก: การแสวงหาเส้นทางของตัวเอง

ในเชิงปรัชญา Jean-Paul Sartre นักปรัชญาแนวอัตถิภาวนิยม (Existentialism) เคยกล่าวไว้ว่า “มนุษย์เกิดมาอย่างไร้ความหมาย และเป็นหน้าที่ของเราในการสร้างความหมายให้ชีวิตตัวเอง” การเดินเล่นในห้าง แม้ฟังดูไร้สาระ แต่กลับสะท้อนถึงอิสระในการสร้างช่วงเวลาเล็กๆ ที่เป็นของตัวเอง

ในมุมของปรัชญาตะวันออก แนวคิดเซ็น (Zen) สอนให้เราโอบรับปัจจุบันขณะ (Mindfulness) และมองหาความงามในสิ่งธรรมดา เช่นเดียวกับที่นักเดินห้างอย่างเราๆ อาจพบความสุขในของเล่นญี่ปุ่น ไอติม หรือเพียงแค่การเดินเล่นร่วมกับเพื่อน


การสร้างบรรยากาศใหม่ในชีวิตประจำวัน

หากเปรียบการเปลี่ยนสถานที่ หรือ "ลีลาการหวาน" ในบทเพลงเป็นการเคลื่อนไหวในเชิงกีฬา แนวคิดนี้คล้ายกับกลยุทธ์ในกีฬาเทนนิสที่เรียกว่า Change of Pace หรือการเปลี่ยนจังหวะเพื่อสร้างความประหลาดใจและความได้เปรียบ เทคนิคนี้ไม่เพียงใช้ได้ในสนามกีฬา แต่ยังใช้ในชีวิตประจำวัน เมื่อเราพาตัวเองไปอยู่ในสถานที่ใหม่ๆ หรือทำสิ่งใหม่ๆ เพื่อค้นพบด้านอื่นของตัวเอง


ตัวอย่างในวรรณกรรม: "สรรพสิ่งล้วนพลันแปร"

หากเชื่อมโยงกับวรรณกรรมที่สะท้อนการเปลี่ยนแปลงภายใน The Unbearable Lightness of Being ของ Milan Kundera มีข้อความที่ว่า
"เราอาจไม่ได้รู้สึกว่าเรากำลังสร้างความหมายให้ชีวิต แต่ทุกสิ่งที่เราทำ คือการปะติดปะต่อภาพแห่งชีวิตที่เราอยากเป็น"

การเดินห้าง หรือแม้แต่เล่น "กูลิโกะ โจ๊ะพรึมๆ" เป็นตัวแทนของการใช้เวลาปะติดปะต่อช่วงเวลาที่เรียบง่ายเข้ากับความฝันและอารมณ์ ณ ขณะนั้น


สรุปความเห็นส่วนตัว

การเดินห้างที่ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา อาจกลายเป็นพื้นที่เล็กๆ ที่ช่วยให้เราได้ค้นพบมุมมองใหม่ในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพ ความสุขจากสิ่งเล็กๆ หรือการสร้างอารมณ์ขันให้กับตัวเอง ทุกคนไม่จำเป็นต้องเดินห้างเพื่อหาของหรูหรา แต่แค่ "เปลี่ยนบรรยากาศ" เพื่อสร้าง Flow ใหม่ในจิตใจ

อย่ามองข้ามความเรียบง่ายที่ซ่อนพลังอันยิ่งใหญ่ เพราะชีวิตไม่ได้วัดที่จุดหมาย แต่คือการสนุกกับการเดินทาง




(Verse 1)

เดินเข้าห้าง สบายๆ ไม่ต้องรีบ

เพื่อนถาม "มึงอยากได้ไรมั้ย? I'll buy you something cheap!"

"ไม่อยากได้หรอก มึงเก็บตังค์ไว้ใช้บ้าง

กูเกลียดเดินห้าง แต่ไหนๆมาแล้ว มึงไม่ต้องรีบ"


(Prechorus)

"อ้าว มึงเป็นไร ไหนๆก็มาแล้ว

ช้อปหน่อยมั้ย หรือให้กูถือเสื้อผ้าให้วะ"

"ไม่เอา ขี้เกียจ เดินห้างมันช้า

อยู่บ้านกินบิงซู ยังจะฟินกว่าเยอะน่ะ!"


(Chorus)

ที่กูมานี่กูแค่อยากมา กูลิโกะ โจ๊ะพรึมๆ

ดู Netflix ที่บ้าน ก็ดีอยู่ ไม่ต้องมาฝ่าคนตรึม

อ้าวแล้วกูกับมึงมาอยู่นี่ทำไมกันนะบรรยากาศอึมครึม

"ก็เทพลีลา หวานซึ้ง ตึ่งๆโป๊ะมาเปลี่ยนสถานที่กูลิโกะโจ๊ะพรึมๆ"


(Verse 2)

"แล้วมึงจะเอายังไง จะกินไอติม?

ชิมอาหารยุ่นหรือเดินดูการ์ตูนญี่ปุ่นของเล่น"

"ไม่เอา กูมาแค่เรื่องเดียว ของพวกนั้นมีที่เซเว่น

กูมาลองเล่นลีลากูลิโกะ โจ๊ะพรึมๆ โคตรจะเฟี้ยว!"


(Prechorus)

"อ้าว มึงเป็นไร ไหนๆก็มาแล้ว

ช้อปหน่อยมั้ย หรือให้กูถือเสื้อผ้าให้วะ"

"ไม่เอา ขี้เกียจ เดินห้างมันช้า

อยู่บ้านกินบิงซู ยังจะฟินกว่าเยอะน่ะ!"


(Chorus)

ที่กูมานี่กูแค่อยากมา กูลิโกะ โจ๊ะพรึมๆ

ดู Netflix ที่บ้าน ก็ดีอยู่ ไม่ต้องมาฝ่าคนตรึม

อ้าวแล้วกูกับมึงมาอยู่นี่ทำไมกันนะบรรยากาศอึมครึม

"ก็เทพลีลา หวานซึ้ง ตึ่งๆโป๊ะมาเปลี่ยนสถานที่กูลิโกะโจ๊ะพรึมๆ"



(Bridge)

"งั้นกูลิโกะที่มึงพูดมันคือไร?

ลีลาเทพมั้ย หรือว่าหวานซึ้งตรึงหัวใจ?"

"มึงว่ากูลิโกะเป็นขนมหวานไหม"

"ใช่ขนมหวานแล้วไง"

"คือในการ์ตูนญี่ปุ่นกูลิโกะมันเป็นขนมหวานเขาเอาไว้จูจุ๊บกันไง"

(ว๊าย อีดอก ตกลงมึงหมายความว่า...)

กูหมายความว่าก็เปลี่ยนลีลาการหวานบ้างไงมึง

เปลี่ยนสถานที่ก็เปลี่ยนลีลาซึ้ง

จะนั่งให้ที่เดิมเป็นปลานึ่งในรังถึงทำไม!


(Chorus)

ที่กูมานี่กูแค่อยากมา กูลิโกะ โจ๊ะพรึมๆ

ดู Netflix ที่บ้าน ก็ดีอยู่ ไม่ต้องมาฝ่าคนตรึม

อ้าวแล้วกูกับมึงมาอยู่นี่ทำไมกันนะบรรยากาศอึมครึม

"ก็เทพลีลา หวานซึ้ง ตึ่งๆโป๊ะมาเปลี่ยนสถานที่กูลิโกะโจ๊ะพรึมๆ"



(Outro)

กูลิโกะกูลิโกะโจ๊ะพรึมๆ

เทพลีลาตึ่งโป๊ะโจ๊ะพรึมห้าง

ไม่ซื้ออะไร

และไม่ได้มาถามทาง

ขอมีมึงข้างๆก็เพียงพอ

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม