เรื่องสั้น: ความรักและฟิสิกส์

ในคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ที่เต็มไปด้วยการวาดแบบและความเงียบเหงาแห่งการเรียนรู้ หัวลูกอ๊อดที่ขี้เล่นและไม่ค่อยตั้งใจเรียนก็ยังไปนั่งเล่นที่คาเฟ่ในช่วงพักเที่ยงเช่นเคย แต่วันนี้ไม่ใช่แค่การไปกินขนมและรอเวลาเรียนหรอกนะ เพราะเจ้าชายซันไลต์—เพื่อนร่วมชั้นสุดเทพ—นั่งอยู่ข้างๆ กูแล้ว.

หัวลูกอ๊อด (ยิ้มร่า): "ซันไลต์! เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวซึนๆ ซักที? กูนั่งอยู่ด้วยกันนะ!"

ซันไลต์ (ยิ้มเย็นๆ): "อย่าพูดเหมือนว่ากูเป็นคุณผู้ชายที่เอาแต่ทำตัวแบบนี้เลยน่า มึงก็เริ่มถามคำถามที่ไม่ค่อยฉลาดล่ะสิ."

หัวลูกอ๊อด (ขำ): "อ่ะๆ ก็แค่ถามว่า จริงๆแล้วฟิสิกส์มันคืออะไรน่ะสิ?"

ซันไลต์ (ยกคิ้ว): "เอ่อ... ก็แค่... อธิบายว่ามันคือวิทยาศาสตร์ที่ว่าด้วยการทำงานของจักรวาลผ่านกฎธรรมชาติทั้งหลายไง มึงก็รู้ๆ ว่าโลกมันทำงานยังไงโดยใช้ กฎฟิสิกส์."

หัวลูกอ๊อด (ทำหน้ามึน): "กฎฟิสิกส์เหรอ? ถ้าจะให้เข้าใจง่ายๆ แบบ... ยกตัวอย่างให้หน่อย?"

ซันไลต์ (ยิ้ม): "โอเคๆ งั้นมึงลองนึกถึงแรงดึงดูดสิ. มันคือลักษณะของแรงที่ดึงของทุกอย่างลงไปสู่พื้นดิน เวลาโยนลูกบอลขึ้นไป มันจะตกลงมาใช่ไหมล่ะ? นั่นคือแรงดึงดูดจากโลก!"

หัวลูกอ๊อด (คิดหนัก): "โอ้โห... งั้นลูกบอลที่เรามีทุกวันมันก็โดน ‘แรงดึงดูด’ นี่แหละสินะ?"

ซันไลต์ (พยักหน้า): "ใช่! แรงดึงดูดมันเหมือนกับเวลามึงพยายามหนีจากกู แต่อย่าหวังว่าจะหนีได้ มึงต้องโดนดึงกลับมาเสมอ."

หัวลูกอ๊อด (ยิ้มเขิน): "เฮ้ย! ทำไมรู้สึกว่าคำนี้มันฟังดูเหมือน... ใช่! มึงกำลังบอกว่ากูโดนแรงดึงดูดของมึงแล้วใช่ไหม?"

ซันไลต์ (หัวเราะเบาๆ): "เออ... ถ้ามึงรู้สึกแบบนั้นก็โอเค. แต่ลองคิดอีกอย่าง: ถ้าฟิสิกส์มันสามารถอธิบายถึงลูกบอลที่ตกลงมาได้ มันก็สามารถอธิบายได้ถึงเรื่องของ เวลา ที่ทำงานเหมือนกัน."

หัวลูกอ๊อด (หลุดหัวเราะ): "อะไรคือเวลาในฟิสิกส์? แล้วมันมีอำนาจพอที่จะทำให้มึงยิ้มให้กูบ้างไหมล่ะ?"

ซันไลต์ (ยิ้มเย็น): "มันคือ Time Dilation ว่าด้วยเรื่องที่เวลาไม่ได้เป็นเหมือนกันสำหรับทุกคน ถ้ามึงเดินเร็วมากๆ เวลาในมุมมองของมึงจะช้าลง. มึงลองคิดดูว่า... ถ้ากูเดินเร็วขนาดนี้ เราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นไหม?"

หัวลูกอ๊อด (ตาโต): "เดี๋ยวนะ! มึงบอกว่าเวลาไปช้าลงเหรอ? ถ้ามึงเดินเร็วขนาดนั้นจะทำให้เวลาเหมือนขยายออกไปเหรอ?"

ซันไลต์ (ยิ้มลึกๆ): "ก็... เวลาอาจจะเดินช้าลง แต่ถ้ากูเดินไปข้างหน้า มึงอาจจะไม่ทันเห็นว่ากูยิ้มให้เลย."

หัวลูกอ๊อด (อึ้ง): "อะไร... รอแป๊บ! มึงกำลังจะบอกว่า... ฟิสิกส์มันทำให้กูไม่ทันมองเห็นมึงยิ้มเหรอ?"

ซันไลต์ (ยิ้มอย่างมีเสน่ห์): "ใช่ แต่ถ้ามึงเข้าใจฟิสิกส์ดี มึงจะเข้าใจว่ามันไม่ใช่แค่กฎธรรมชาติ มันคือกฎของใจที่เราใช้ไปด้วยกัน."

หัวลูกอ๊อด (นั่งคิดงงๆ): "ฟิสิกส์มันก็เหมือนความรักสินะ... ไม่ต้องเข้าใจหมดก็ได้ ขอแค่รู้สึก."

ซันไลต์ (ยิ้มจริงจัง): "ถูกต้องแล้ว. ตอนนี้ก็เหมือนกับที่เราอยู่ด้วยกัน มึงไม่ต้องเข้าใจทุกอย่างหรอก แค่รู้ว่า... เรามีแรงดึงดูดต่อกัน."

คำอธิบายศัพท์

• แรงดึงดูด (Gravity): คือแรงที่ดึงวัตถุให้ตกลงมายังพื้นดิน เช่น ลูกบอลที่มึงโยนขึ้นไป มันจะตกลงมาเพราะโลกดึงมัน.
• Time Dilation: คือการที่เวลาเดินช้าลงตามความเร็วของเรา ถ้าเราเดินเร็วมากๆ เวลาในมุมมองของเราจะช้าลงเมื่อเทียบกับคนที่ไม่เดินเร็ว.