เราเคยสงสัยกันไหมว่าทำไมบางครั้งคนที่เคยสำคัญกับเรามากๆ ถึงค่อยๆ จางหายไปจากชีวิต?
เราเคยสงสัยกันไหมว่าทำไมบางครั้งคนที่เคยสำคัญกับเรามากๆ ถึงค่อยๆ จางหายไปจากชีวิต? ไม่ใช่เพราะเขาตายหรือหายตัวไปแบบในหนังสือสืบสวน แต่เพราะอะไรสักอย่างทำให้เราเลือกจะห่างกันเอง หรืออาจเป็นเพราะเวลาพาเราสองคนไปในเส้นทางที่ต่างกัน สิ่งนี้ทำให้เรานึกถึงประโยคจาก The Great Gatsby ที่บอกว่า “You can’t repeat the past.” มันจริงมาก เพราะอดีตคือสิ่งที่เราสัมผัสไม่ได้ แต่ปัจจุบันนี่แหละคือของขวัญที่เราควรรักษาเอาไว้
ทุกคนเคยดูหนังเรื่อง Interstellar ไหม? เรื่องนี้มีฉากที่พ่อบอกลาลูกสาวเพื่อเดินทางไปหาดาวเคราะห์ดวงใหม่ เขาคิดว่าเขาอาจกลับมาได้ในไม่กี่ปี แต่ด้วยความต่างของเวลาในอวกาศ เวลาของเขาแค่ไม่กี่ชั่วโมง กลายเป็นหลายสิบปีบนโลก แล้วพอเขากลับมา ลูกสาวเขากลายเป็นหญิงชราไปแล้ว เราว่าฉากนั้นมันแทงใจมาก เพราะมันเตือนให้เรารู้ว่าเวลานี่แหละคือตัวแปรสำคัญของทุกความสัมพันธ์
เราเคยคิดไหมว่าทำไมบางคนถึงสามารถวิ่งตามความฝันได้โดยไม่หยุด แต่บางคนกลับรู้สึกเหมือนตัวเองติดอยู่ในกรอบเดิมๆ? นี่แหละที่ทำให้เรานึกถึงปรัชญาของ Nietzsche ที่พูดถึง “The Übermensch” หรือมนุษย์ที่เหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป คนเหล่านี้คือคนที่สามารถก้าวข้ามความกลัวและความลังเลได้ พวกเขาไม่ปล่อยให้เวลามีอำนาจเหนือพวกเขา และนี่แหละคือสิ่งที่เราควรเรียนรู้
ลองคิดถึงกีฬาอย่างมาราธอนดูสิ นักวิ่งที่อยู่หัวแถวไม่ได้แค่พึ่งพาความเร็วเท่านั้น แต่เขายังต้องมีสมาธิ ความอดทน และความเข้าใจว่าความเจ็บปวดในตอนนี้จะนำไปสู่ชัยชนะในอนาคต มันเหมือนชีวิตเลยใช่ไหม? ถ้าเราสามารถมองเห็นว่าการวิ่งของเราตอนนี้คือการเตรียมตัวไปสู่เส้นชัย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน ความรัก หรือความฝัน เราก็จะไม่หยุดวิ่งง่ายๆ
เราว่าทุกคนควรหันมามองคนรอบตัวในปัจจุบันให้มากขึ้น คนที่อยู่กับเราตอนนี้คือคนที่สำคัญที่สุด เพราะพวกเขาคือคนที่เห็นเราในทุกๆ วัน แม้ว่าในอดีตเราจะเคยมีคนที่สำคัญแค่ไหน แต่ถ้าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่กับเรา เขาก็แค่กลายเป็นความทรงจำ ถึงเราจะหวังว่าสักวันจะได้เจอกันอีก แต่มันก็ไม่ควรเป็นเหตุผลให้เราละเลยคนในปัจจุบัน
สุดท้ายนี้ เราอยากฝากทุกคนไว้ว่า ชีวิตมันเหมือนการอ่านหนังสือ ไม่ว่าหน้าปัจจุบันจะน่าตื่นเต้นแค่ไหน เราไม่ควรอ่านข้ามไปโดยไม่ซึมซับเนื้อหา เพราะทุกหน้ามีบทเรียนของมันเอง แล้วถ้าวันไหนเราได้กลับไปอ่านหน้าที่เราชอบในอดีต เราก็จะขอบคุณที่เราได้เดินผ่านมาโดยไม่เร่งรีบ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น