เรื่องสั้น:ใครแพ้โดน...

ไอ้เซนกับไอ้คีร์เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งที่มหาลัย จุดเริ่มต้นของมิตรภาพเกิดจากการเล่นเกมด้วยกันในชมรม ตอนแรกก็แค่เล่นสนุก ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ มันกลายเป็นการแข่งขันไปซะอย่างนั้น ใครเล่นเก่งกว่า ใครกดคอมโบได้เป๊ะกว่า ใครแบกทีมได้ดีกว่า แต่ไม่รู้เพราะอะไร พักหลัง ๆ แทนที่จะเล่นเกม พวกมันเริ่มแข่งกันในเรื่องอื่นแทน

"มึงดูซีรีส์เรื่องนี้ยัง?" ไอ้คีร์ถามพลางโยนหมอนใส่ไอ้เซนที่นอนเอกเขนกอยู่บนโซฟา

"ยัง" ไอ้เซนตอบเสียงยาน ๆ พลางหยิบป๊อปคอร์นเข้าปาก "แต่เดี๋ยวดู"

"งั้นกูท้า ถ้ามึงดูให้จบก่อนกู กูยอมเป็นทาสมึงหนึ่งเดือน แต่ถ้ากูดูจบก่อน มึงต้องเป็นทาสกู เข้าใจ๊?"

ไอ้เซนหัวเราะในลำคอ "ไอ้คีร์ มึงมันโรคจิตป่ะเนี่ย แข่งกันดูซีรีส์เนี่ยนะ?"

"เออดิ! จะได้มีแรงจูงใจไง! มึงไม่รู้เหรอว่าซีรีส์เรื่องนี้มีฉากหักมุมโคตรพีคเลยนะ!"

แล้วจากวันนั้น การแข่งขันของพวกมันก็เริ่มต้นขึ้น นอกจากแข่งกันดูซีรีส์ แข่งกันรีวิวหนังลงช่องยูทูบแล้ว ไอ้เซนกับไอ้คีร์ก็เพิ่มกติกาใหม่เข้าไปทุกเดือน คนแพ้ต้องเป็นทาสของคนชนะ ทำอะไรก็ได้ตามสั่งเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม

ไอ้เซนเคยสั่งไอ้คีร์ให้แบกเป้ให้เวลามาเรียน ให้ไปซื้อกาแฟให้ทุกเช้า หรือแม้กระทั่งให้มันทำรายงานแทนก็เคยมาแล้ว ส่วนไอ้คีร์ก็เอาคืนด้วยการบังคับให้ไอ้เซนใส่ชุดมาสคอตหมีไปเดินรอบมหาลัย หรือให้มันอัดคลิปร้องเพลงลงช่องยูทูบแบบเต็มเสียง ซึ่งเป็นเรื่องที่ไอ้เซนแพ้ทางสุด ๆ เพราะเสียงมันเหมือนเป็ดโดนน้ำร้อนลวก

แต่แล้ววันหนึ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อเดือนนี้ไอ้เซนเป็นฝ่ายชนะ

"มึงจะให้กูทำอะไรล่ะ?" ไอ้คีร์ยื่นหน้ามาใกล้ ทำหน้ากวน ๆ ตามสไตล์มัน

ไอ้เซนนิ่งคิดไปครู่หนึ่งก่อนจะกระแอมแล้วพูดออกมาเบา ๆ "กูยังคิดไม่ออก เดี๋ยวกูบอกวันหลัง"

และนั่นเป็นครั้งแรกที่ไอ้เซนไม่ได้สั่งให้ไอ้คีร์ทำอะไรทันที แถมตลอดทั้งเดือนมันก็ไม่ได้ใช้สิทธิ์ที่ตัวเองชนะเลย

"ไอ้เซน มึงเป็นไร?" ไอ้คีร์ถามพลางมองหน้ามันด้วยความสงสัย "หรือมึงจะยกเลิกกฎทาสไปแล้ว?"

ไอ้เซนเบือนหน้าหนีแล้วพึมพำ "เปล่า กูแค่...ไม่อยากให้มึงเป็นทาสกู กูอยากให้มึงอยู่ข้าง ๆ กูเฉย ๆ ก็พอ"

ไอ้คีร์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ แล้วเอื้อมมือไปขยี้หัวไอ้เซน "ไอ้บื้อ มึงพูดแบบนี้เหมือนสารภาพรักเลยนะ"

"ก็เออไง" ไอ้เซนตอบกลับทันที แบบไม่ต้องคิดให้มากความ

ไอ้คีร์ชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะค่อย ๆ ยิ้มออกมา แล้วกระซิบเบา ๆ "ถ้าอย่างนั้น เดือนหน้ากูจะเป็นคนชนะบ้าง แล้วมึงจะได้เป็นทาสกู"

"แล้วมึงจะสั่งให้กูทำอะไร?" ไอ้เซนเลิกคิ้วถาม

"สั่งให้มึงเป็นแฟนกูไง ไอ้โง่" ไอ้คีร์พูดพลางยิ้มกว้าง ก่อนจะดึงไอ้เซนเข้ามากอดแน่น

"เฮ้ย! ออกไปเลย มึงหนัก!" ไอ้เซนดิ้นพรวด ๆ แต่ไอ้คีร์กลับรัดแน่นกว่าเดิม

"ไม่ออก! ถือว่ากูใช้สิทธิ์ล่วงหน้า เดือนหน้ามึงต้องเป็นของกูแล้ว!"

"ไอ้บ้า! ปล่อยกู!"

"ไม่ปล่อย จนกว่ามึงจะเขินจนหน้าแดง!" ไอ้คีร์หัวเราะ ก่อนจะจิ้มแก้มไอ้เซนที่ตอนนี้ขึ้นสีจัด

การแข่งขันของพวกมันจบลง แต่เกมของหัวใจเพิ่งเริ่มต้น