หัวมึงไม่ได้รกหรอก แค่มึงยังไม่เจอ Obsidian วะเว้ย

“หัวมึงไม่ได้รกหรอก แค่มึงยังไม่เจอ Obsidian วะเว้ย”

ตอนที่เราตัดสินใจไปลงเรียนกฎหมาย (ตอนนั้นโคตรไฟลุกนะ ตอนนี้หยุดไว้ก่อนละ เหนื่อยเกิน อินพุตถล่มจนเหมือนสมองโดนฟ้องกลับ)

เราเริ่มรู้สึกว่าการ “จำทุกอย่างไว้ในหัว” มันแม่งไม่เวิร์กแล้ว

เลกเชอร์กฎหมายมันไม่ใช่แค่จำกฎหมาย แต่มันคือจำความสัมพันธ์ของกฎหมาย กรณีศึกษา แหล่งอ้างอิง และแถมยังต้องโยงไปแนวคิดอีกสิบกระบวนท่า

คือมึงไม่ใช่แค่ต้องจำว่านิยามคืออะไร แต่ต้องจำว่า “ใครนิยาม” “นิยามนั้นต่างจากอีกคนยังไง” แล้วตอนสอบคือเขียนเปรียบเทียบอีก 300 ตัวอักษรใน 10 นาที

ตรงนั้นแหละ…เราถึงกับต้องหยุดทุกอย่างแล้วถามตัวเองว่า

“จะใช้หัวจดหรือจะให้เครื่องมันช่วยจำวะ”

แล้วก็เจอ Obsidian

Obsidian ไม่ใช่แค่แอปจดโน้ต

มันคือพื้นที่ลับใต้สมอง ที่ไว้โยนทุกอย่างลงไปแล้วค่อยไปขุดมาใช้ใหม่แบบมีระบบ

คือความคิดที่มึงเคยนึกไว้ตอนตีสองเมื่อเดือนที่แล้ว…มันยังอยู่

ไม่ต้องไปงมหาโพสต์เก่าจากทวิต ไม่ต้องเปิด Notes 48 ไฟล์ให้หัวร้อน

Obsidian ใช้โครงสร้าง Markdown ธรรมดาๆ แต่เปลี่ยนวิธีคิดแบบโคตรไฮเทค

ทุกโน้ตที่มึงเขียน มันโยงหากันได้ผ่าน [[ชื่อหัวข้อ]]

ไม่ต้องกลัวหลง — เพราะทุกอย่างคือกราฟโยงใยที่เรียกได้ว่า “สมองเวอร์ชั่นสอง”

ช่วงที่เรานั่งจด lecture กฎหมายมหาชนไป

เราเชื่อมโยงไปโน้ตเรื่องประวัติศาสตร์การปกครอง → โยงไปทฤษฎีสัญญาประชาคม → โยงไปพล็อตนิยาย dystopia ที่มีรัฐเผด็จการ

คืออยู่ดีๆ ความรู้มันไหลจากเรื่องสอบไปเรื่องนิยายเฉยเลย

แล้วมันก็ลื่นแบบไม่หลุด flow เพราะ Obsidian มันแม่งให้เรา "เชื่อมความคิดแบบคนฉลาดๆ ทำกันจริง"

นี่ไม่ใช่โน้ตแบบเขียนแล้วลืม

แต่มันคือ “ความคิดที่รอเวลาถูกต่อยอด”

วันไหนไม่มีไอเดียใหม่ เราก็เปิด Obsidian ย้อนดูอันเก่า

แล้วแม่งจะมีสักอันที่พูดเบาๆ ว่า

“เอากูไปต่อสิวะมึง กูรออยู่”

ตอนนี้เราเลิกเรียนกฎหมายไปพักละนะ แต่ Obsidian ยังอยู่

และมันกลายเป็นเครื่องมือที่ทำให้เรา

จัดระบบพล็อตนิยาย

เขียนบล็อก

เก็บทฤษฎีจากหนังสือ

สร้างจักรวาลบทความ

และไม่ต้องมานั่งจดใหม่เมื่อไอเดียแม่งวิ่งหนี

มันคือที่เก็บทุกอย่างที่มึงคิด แต่ยังไม่รู้จะใช้เมื่อไหร่

และวันนึง…มันจะกลายเป็นคลังแสงทางปัญญาของมึงเอง

Obsidian ฟรี

ไม่มีโฆษณา

ไม่มี cloud บังคับ

ไม่ต้องต่อเน็ตก็ใช้ได้

และยิ่งใช้…มึงจะยิ่งฉลาดขึ้นเรื่อยๆ แบบไม่มีใครรู้ตัว

ใครรู้ตัวว่าเป็นคนหัวซับซ้อน คิดวนเป็นลูป บางวันมีไอเดียระดับรางวัลโนเบลแต่ลืมหมดเพราะมัวแต่ปอกส้ม

แนะนำสุดใจว่าให้โหลด Obsidian ไว้ก่อน

วันนึงมึงจะขอบคุณตัวเองที่ไม่ปล่อยให้ความคิดดีๆ มันหายไปแบบโพสต์เฟซบุ๊กตอนปี 2011