ไม่มีเงินก็มีความสุข? หรือเงินคือความสุข? ลองมานั่งคุยกันแบบเปิดใจ

ไม่มีเงินก็มีความสุข? หรือเงินคือความสุข? ลองมานั่งคุยกันแบบเปิดใจ

เราอยากเริ่มต้นด้วยคำถามง่ายๆ ว่า "ถ้าพรุ่งนี้ทุกคนมีเงินล้านอยู่ในบัญชี จะรู้สึกยังไง?" หลายคนคงตอบว่า "โหย ชีวิตเปลี่ยนแน่นอน!" แต่ก็มีอีกหลายคนที่บอกว่า "ก็แค่ตัวเลขในธนาคาร มันไม่ได้ทำให้เรามีความสุขจริงๆ" แล้วตกลงว่าเงินคืออะไรในชีวิตของเรา?

เราเคยได้ยินคำพูดที่ว่า *"เงินไม่ใช่ทุกอย่าง"* แต่หนังเรื่อง *The Pursuit of Happyness* ที่นำแสดงโดยวิลล์ สมิธ กลับเล่าเรื่องชายที่ต่อสู้กับความจนเพื่อความสุขของลูกชาย และตอนสุดท้ายของหนัง เราทุกคนก็ยิ้มไปกับเขาเพราะเขาได้ "เงิน" มาสร้างชีวิตใหม่ให้ลูก ถ้าเงินไม่สำคัญเลย แล้วทำไมหนังเรื่องนี้ถึงสะเทือนใจคนดูทั่วโลก?

หรือถ้าจะมองในมุมปรัชญา นักปรัชญาอย่างอริสโตเติลพูดถึง *eudaimonia* หรือ "ความสุขแท้จริง" ที่ไม่ได้วัดด้วยทรัพย์สิน แต่ด้วยการใช้ชีวิตที่มีคุณค่าและความดีงาม แต่ลองคิดดู ถ้าเรายังต้องนั่งกังวลว่าจะกินอะไรพรุ่งนี้ จะเอาเงินที่ไหนจ่ายค่าเช่าบ้าน แล้วจะไปหาความสุขตามปรัชญาที่สูงส่งได้ยังไง?

เรามักจะลืมว่าเงินเป็นเหมือนเครื่องมือ มันไม่ได้เป็นตัววัดความสุข แต่มันสร้าง "พื้นที่" ให้เราได้เจอความสุข เช่น ถ้าคุณอยากไปวิ่งในสวนสาธารณะตอนเช้า รถไฟฟ้าหรือค่าน้ำมันก็ต้องมีเงินจ่าย หรือถ้าคุณอยากเรียนศิลปะเพื่อค้นหาตัวเอง ค่าเรียน ค่าวัสดุวาดเขียน ก็ไม่ได้แจกฟรี

พูดถึงศิลปะ ขอโยงถึงภาพวาด *Starry Night* ของแวนโก๊ะที่สะท้อนถึงความงดงามของค่ำคืนที่สงบ แม้แวนโก๊ะเองจะไม่ได้ร่ำรวยในชีวิต แต่ภาพวาดนี้ทำให้เราคิดว่า เงินไม่ได้ซื้อ "ความงดงามของชีวิต" ได้ทุกอย่าง แต่มันซื้อ "โอกาส" ที่เราจะเข้าถึงสิ่งเหล่านั้น เช่น ซื้อเวลาดูดาวในที่ที่ไม่มีมลพิษ ซื้ออุปกรณ์สร้างสรรค์งานศิลป์

แล้วกีฬาล่ะ? นักกีฬาอย่างไมเคิล จอร์แดน ที่มีทั้งชื่อเสียงและเงินทอง เขาเคยบอกว่า *"ความสำเร็จไม่ใช่เรื่องเงิน มันคือความสุขที่ได้ผลักดันตัวเอง"* แต่ถ้าจอร์แดนไม่มีเงินซื้อลูกบาส ไม่มีสนามซ้อมตั้งแต่เด็ก เขาจะไปถึงจุดนั้นได้ไหม?

ดังนั้นเราคิดว่า คำพูดที่ว่า *"ไม่มีเงินก็มีความสุข"* อาจฟังดูสวยงามในทางอุดมคติ แต่ในความจริง เงินคือปัจจัยที่ช่วยให้เรามี "โอกาส" ค้นพบความสุข และทำให้เรามีอิสระในการเลือกชีวิตที่ต้องการ

แต่ก็ใช่ว่าจะต้องสะสมเงินจนลืมความเป็นมนุษย์ เพราะเงินที่มากเกินไปอาจกลายเป็นภาระ หรือทำให้เราไขว้เขว ลองดูหนังเรื่อง *Fight Club* ที่ตั้งคำถามกับ "วัตถุนิยม" ของคนยุคใหม่ แม้จะประชดประชันแต่ก็ชวนให้คิดว่า เงินไม่ได้ซื้อความหมายของชีวิตได้ เราไม่ควรให้เงินเป็นเจ้านาย แต่ควรใช้มันเป็นเครื่องมือ

ท้ายที่สุด เราคิดว่า เงินกับความสุขเหมือนสองขั้วที่ต้องหาจุดสมดุลให้เจอ มีเงินไว้พอใช้จ่ายเพื่อสร้างโอกาส แต่ก็อย่าลืมว่าความสุขจริงๆ อาจซ่อนอยู่ในสิ่งเล็กๆ ที่ไม่ต้องใช้เงินเลย เช่น รอยยิ้มของเพื่อน กาแฟยามเช้า หรือเสียงหัวเราะจากเรื่องตลกที่เล่ากันในวงสนทนา

ทุกคนล่ะ คิดยังไงกับเรื่องนี้?