เส้นบาง ๆ ระหว่าง "สิ่งที่เหมาะสม" กับ "สิ่งที่สมควร"

เส้นบาง ๆ ระหว่าง "สิ่งที่เหมาะสม" กับ "สิ่งที่สมควร"
ช่วงนี้เราเจอคำสองคำนี้บ่อยมาก
บางคนพูดถึงเรื่องหนึ่งว่า “ก็เหมาะสมแล้ว”
แต่อีกคนจะเถียงทันทีว่า “ไม่เห็นสมควรเลย”

ฟังดูคล้ายกันใช่มั้ย แต่จริง ๆ แล้ว
"เหมาะสม" กับ "สมควร" มันไม่เหมือนกันเลยนะเว้ย

เหมาะสม = บริบท / สมควร = หลักการ
คำว่า “เหมาะสม” มันเป็นคำที่อยู่ในโลกแห่งบริบท เช่น

คนนี้เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ เพราะมีประสบการณ์

คนนี้เหมาะกับบทนี้ เพราะหน้าตา/คาแร็กเตอร์เข้า

คนนี้เหมาะจะพูด เพราะพูดเก่ง

มันคือการจับอะไรบางอย่าง “ใส่เข้าไปในกรอบที่มันดูโอเค”
แต่ไม่ได้แปลว่า “ควรได้” เสมอไป

ส่วน “สมควร” มันคือเรื่องของ คุณค่า หลักการ ความยุติธรรม หรือแม้กระทั่งความจริงใจในระดับลึก

คนนี้สมควรได้รับโอกาส เพราะเขาพยายามจริง

คนนี้สมควรได้รับเครดิต เพราะเขาเป็นคนคิดก่อน

คนนี้สมควรได้ฟัง ไม่ใช่เพราะพูดเก่ง แต่เพราะพูดด้วยหัวใจ

"เหมาะสม" สร้างภาพ — "สมควร" สร้างราก
คนบางคนดูเหมาะสมกับทุกอย่าง
โปรไฟล์ดี บุคลิกดี คำพูดดี
แต่ลึก ๆ แล้วเขาอาจไม่ได้ “สมควร” อยู่ตรงนั้นเลย

ในขณะเดียวกัน
บางคนไม่เคยดูเหมาะกับอะไรเลย
แต่ “สมควร” ได้รับความเคารพ
เพราะสิ่งที่เขาทำ มันจริง มันเหนื่อย มันมีน้ำหนัก

เราคิดว่าปัญหาใหญ่ของโลกนี้ตอนนี้คือ
เรามักจะให้รางวัลกับความเหมาะสม มากกว่าความสมควร
คนพูดเก่งชนะคนพูดไม่เก่ง
คนดูมีออร่าชนะคนที่ลงมือจริง
คนมีแบรนด์ส่วนตัวดี ๆ ชนะคนที่เงียบแต่ทำมาตลอด

แล้วสุดท้ายอะไรเกิดขึ้นรู้มั้ย?
องค์กรก็ได้คนที่เหมาะ แต่ไม่ได้คนที่ควร
วงการก็ได้ชื่อเสียง แต่ไม่ได้ความจริงใจ
เราเองก็รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะ "เขาก็ดูเหมาะสมดีนี่"

แล้วเราจะเลือกอะไร?
เราไม่บอกว่าความเหมาะสมผิดนะ
บางครั้งมันก็ช่วยลดความเสี่ยง เป็นทางเลือกที่เร็วและปลอดภัย

แต่ถ้าโลกนี้จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีจริง ๆ
เราว่าต้องมีใครสักคนกล้าพูดว่า
“คนนั้นอาจจะไม่ดูเหมาะที่สุด แต่เขาสมควรได้โอกาส”

บางทีการให้พื้นที่กับคนที่ สมควรได้ยืน
มันจะค่อย ๆ ทำให้คำว่า “เหมาะสม” มัน เปลี่ยนไปเองจากภายใน

เราอยากอยู่ในโลกที่คำว่า “เหมาะสม” กับ “สมควร” มันกลับมาทับกันให้มากที่สุด
คือคนที่เหมาะกับบางสิ่ง…
ต้องเป็นคนที่สมควรได้รับมันด้วย ไม่ใช่แค่ภาพลักษณ์ แต่เพราะเขา "เป็น" อย่างนั้นจริง ๆ

ใครเคยโดนปัดตกเพราะ “ไม่เหมาะสม” ทั้งที่รู้ว่าตัวเอง "สมควร"
รู้ไว้เลยนะ เราเห็น และเราเข้าใจ
อย่าเพิ่งหยุดสร้างคุณค่าที่แท้จริง
เพราะวันหนึ่งโลกจะเริ่มถามมากขึ้นว่า
“แค่เหมาะสม… หรือสมควรจริง?”